คุณเล่นเกม หรืออัลกอริธึมควบคุมคุณ?

ผมเคยคิดว่าโชคเป็นของขวัญ—จนกระทั่งรู้ว่ามันคือกระจกสะท้อน เติบโตในย่านผู้อพยพบรูคลิน ผมเฝังครอบครัวเฉลฉลองเทศกาลไม่เพื่อความมั่นคง แต่เพื่อจังหวะ เช่นเดียวกับเกมออนไลน์: สิ่งที่ดูเหมือนโอกาส แท้จริงแล้วเป็นประสบการณ์ที่ถูกออกแบบโดยอัลกอริธึม เพื่อให้ซ้ำรอย—not เพื่อปัญญา ผมเริ่มต้นในฐานะนักวิเคราะห์ข้อมูล การเล่นแต่ละมือรู้สึกเหมือนนับลมหายระหว่างความเงียบและเสียง ‘โบนัสไดรAGON’ ไม่มีเวทมนตร์—มันคือเมตาดาต้าที่สวมบทบาทแห่งความหมาย บ้านชนะเสมอ? ไม่. แต่ระบบทำงาน ผมติดตามอัตราการชนะ—not เพราะเชื่อในช่วงเวลาดี—but เพราะเคารถความสุกแบบสุญญากาศ อัตราการชนะ 45.8% ไม่ใช่อนาคต—มันคือความน่าจะเป็นที่สวมบทบาทแห่งพิธีกรรม เมื่อคุณไล่อารี ‘โชคยาว’ คุณไม่ได้เล่น—คุณถูกเล่น ตอนนี้ผมออกแบบประสบการณ์ที่ชวนให้นิ่ง: พักหลังจากสามครั้ง เดินหนีจากหน้าจอ เป่าลมหาย เพื่อให้แสงจันดาวตกเหมือนธูปเทียนหอม ไม่มี ‘มาสเตอร์’ ในที่นี่—มีแค่ม的选择 เข้าร่วมกับชุมชน ‘กุญแจโชค’: เผ่านชัยชนะเงียบๆของคุณ—not การขาดแคลนครั้งใหญ่ เมื่อหยุดพยายามเอาชนะเครื่องจักร? มันเริ่มต้นจากความจริง