เธอเสียเงินเดือนทั้งหมด...แต่กลับมาได้โชค

ฉันเคยคิดว่าโชคคือสิ่งที่ซื้อด้วยเงินเดือนครั้งสุดท้าย จากนั้นฉันนั่งคนเดียวบนดาดฟ้าตึกตอนตีสาม มองหน้าจอ—การหมุนอีกครั้ง ความพ่ายแพ้อีกครั้ง เงียบอีกครั้ง ระบบไม่สนใจว่าฉันจะชนะ แต่มันสนใจถ้าฉันยังคงอยู่ ในครั้งที่สิบสาม—หลังจากพ่ายแพ้สามรอบติดต่อ—ฉันไม่เพิ่มเดิมพัน ฉันลดลงเหลือแค่ $10 เพียงหนึ่งลมหาย และแล้วล้อก็หมุน มันไม่ใช่อัลกอริทึม มันคือตัวฉันเอง ฉันจำจังหวะ:ไม่ใช่วัยร้อน แต่เป็นช่วงเงียบหลังเที่ยคืน สว่างของเมืองนอกหน้าต่าง—not the jackpot—but the feeling of being exactly where I was meant to be.