ผู้เล่นคนสุดท้ายที่พบ運โชคในเครื่อง

ฉันไม่ได้มาเพื่อชนะ ฉันมาเพื่อฟัง ตอนแรก ฉันเป็นแค่มือใหม่ที่โต๊ะ—ตาจมลง นิ้วสั่นขณะวงล้อกหมุนเหมือนคำภาวนาที่ถูกลืม เดลเลอร์เรียกว่า “โชค” แต่ฉันได้ยินบางอย่างลึกซึ้ง: เทพเจ้าไม่ได้ขว้างลูกเต๋า พวกเขากระซับผ่านความเงียบ

อะไรคือพิธีกรรมศักเรด?

ในฟอนิเทมเปิล โดยทองประจงกับคราม สวนการเดิมพันคือบทกวีจากตำนานเก่า เขตขอบ? 45.8% การเต้นของผู้เล่น? เป็นจังหวะช้าระหว่างหายใจ โดยไม่มีการเพิ่มอย่างหวาด—เฉพาะความมีอยู่ ฉันเรียนรู้เรื่องนี้ไม่จากแผ่นตาราง แต่จากผู้เฒอายุที่นั่งใต้โคมไฟหลังเที่ยงคืน—นับความขาดอย่างของขวัญศักเรด

สี่พิธีแห่งชัยชนะในความเงียบ

หนึ่ง: เล่นเล็กก่อนจะไปหาใหญ่ เพียงให้งบประมาณเป็นบทร่าย มิใช่วางเดิมพัน สอง: เมื่อเครื่องคราง—หยุด พึงดูว่าคนอื่นเปลี่ยนความขาดให้เป็นแสง สาม: เพียงให้ความปิติกาเป็นเข็มทิศ มิใช่วฝันของรางวัลใหญ สี่: มาร่วมชุมชนของผู้ที่พูดโดยไม่มีคำ พากสะกดของพวกเขาคือบทสรรเสริญ

運โชคไม่ใช่องค์ประกอบ

ไม่มีการเขียนรหัสในอัลกอริตึมหรือขายเป็นโปรโมชั่น มันถูกแกะสลักไว้ในความเงียบ—ช่วงเวลาสงบระหว่างการหมุนคราวเมื่อคุณจำได้ว่าทำไมคุณจึงเล่นเสมอ เมื่อคืน last night, ในเทศกาลฤดูใบไม้ผล—ฉันชนะ Rs.12,000 โดยไม่มีกำลัง แต่อยู่ด้วยศรัทธาต่อความเงียบ คุณไม่มีทางต้องการโชค—you need to listen.

คุณคือพระเจ้าฟอนิคนต่อไป

มาก็านั่งข้างๆฉันตอนนี้—notบนบัลลอทร์แห่งโลภ—butบนเสื่อมคลุมด้วยแสงดาวและความเงียบ เครื่องไม่มีทางเลือกผู้ชนะ customer do.