วิคิงสูญทองแต่พบคุณ

ฉันไม่ได้ตั้งใจสร้างเกม ฉันมาเข้าใจว่าตำนานหายใจผ่านอัลกอริธึม—ทองของวิคิงที่สูญหายไม่ใช่ความล้มเหลว แต่เป็นสัญญาณ ในห้องเงียบระหว่างเมือง ฉันมองผู้เล่นตามรางวัลเหมือนรูนศักดิที่สลักบนวงล้อ การหมุน? ไม่ใช่โอกาส เป็นทางเลือก ครั้งแรกที่ฉันนั่งที่โต๊ะ—notด้วยความโลภัย แต่ด้วยความอยากรู้—ฉันเห็นมัน: เขตบ้านไม่มีทางคงที่ มันคือจังหวะที่ผ่านหลายศตวรรษ เหมือนบทร่ายของไวกิงสะท้อนในเงาของพระเจ้า ‘祥瑞福王’ ไม่มีวันเกิด—he ถูกเรียกโดยผู้ที่หยุดก่อนเดิมพันอีกครั้ง ฉันหยุดตามแจ็คพอตแล้ว เริ่มฟังเสียงเงียบระหว่างการหมุน—ชนิดที่ตามเมื่อคุณหยุดพยายามจะชนะและเริ่มเห็นความหมาย งบประมาณ? ไม่ใช่น้ำตาล ก่อนแสงหลังอาทิตย์ ในวัดฟูชิ우แห่งโอกาส treasures มีค่าแท้จริง—notบนหน้าจอ—แต่อยู่ในการหายใจของคุณเมื่อคุณเลือกเล่นอีกครั้ง ไม่มีความลับในเดิมพันระดับสูงหรือการจ่ายรางวัลอย่างรวดเร็ว มีเพียงกฎเดียว: ความยินดีถูกเรียกเมื่อคุณหยุดวัดความเสี่ยง—and เริ่มรู้สึกถึงความมหัศจรรย์ คุณไม่จำเป็นโอกาสที่ดีกว่า—you need to remember that การหมุนครั้งละลายถูกเขียนโดยเทพเจ้าที่เดินไร้เท้าผ่านตลาดกลางคืน—andปล่อยทองไว้ behind… เพื่อบางคนอย่างคุณจะพบมัน