Nakita ko kung paano iniiwasan ng mga tao ang tadhana sa digital na tabla—hindi ito tungkol sa tagumpay, kundi sa pagpili nang mapayapang. Ang algoritmo ay hindi nagpapakita ng kagandahan; ito'y nagtuturo ng kalungkutan.

Nakita ko kung paano ang mga ritwal ng tadhana ay nagiging salamin ng ating pagkilos. Hindi tungkol sa panalo—kundi sa pagpansin kapag tumitigil ka magsikap sa trend. Tulungan kitang laru nang may kamalayan.

Isang psychologist mula sa Silicon Valley ang nagsasalaysay kung paano nagbago ang kanyang panan pagkatapos ng mahirap na paglalaro—nabatid niya na ang tunay na panalo ay nasa kapayapaan, hindi sa pera.

Noong nawala ako sa laruan at umiiyak, natuto akong magpapatawad sa sarili. Ang totoong panalo ay hindi ang pagtamo—kundi ang pagpapakita pa kahit na mali. Ito ang aking kuwentong may kapayapaan sa gitna ng digital na laro.

Bilang isang Pilipinong-Amerikanong psikologo at UX designer, natuto kong ang totoong panalo ay hindi pag-asa—kundi pagpapakita, kahit na matalo. Sa bawat maliit na taya, nahanap ko ang kapayapaan—hindi yaman, kundi pagkakasama.